- گوش آوایی
شنوایی، یعنی هرچه شنود خوب فهم کند و نیک یاد گیرد، (ناظم الاطباء)، صفت کسی که هرچه می شنود خوب فهم می کند و یاد می گیرد
معنی گوش آوایی - جستجوی لغت در جدول جو
- گوش آوایی
خوب فهم کردن شنیده ها و یاد گرفتن آنها
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
شخصی را گویند که هر چیز شنود خوب فهم کند و یاد گیرد، (برهان)، و به همین معنی است گوش تیز، (آنندراج)، گوش سرای
(خوَشْ / خُشْ)
لغت نامه دهخدا
خوش صدائی. خوش آوازی:
کوه دانش را چو داود از نفس
منطق الطیر از خوش آوائی فرست.
خاقانی
کوه دانش را چو داود از نفس
منطق الطیر از خوش آوائی فرست.
خاقانی
(خوَشْ / خُشْ)
لغت نامه دهخدا
خوش صدائی. خوش نغمه ای. خوش الحانی:
خوش آوازی نالۀ چنگ او
خبر دادش از روی گلرنگ او.
نظامی.
جهانجوی را زآن دل آرام چست
خوش آوازی و خوبی آمد درست.
نظامی
خوش آوازی نالۀ چنگ او
خبر دادش از روی گلرنگ او.
نظامی.
جهانجوی را زآن دل آرام چست
خوش آوازی و خوبی آمد درست.
نظامی
(چَ مَ اَ)
لغت نامه دهخدا
آرایندۀ گوش، زینت دهنده گوش، گوش آراینده، به معنی گوش سرای باشد، کسی را گویند که هرچه بگویی بشنود و نیک فهم کند، (اوبهی)
از انواع علف هرز که شبیه صدف دریایی است